Donderdag stond het voorstel van N-VA-Kamerlid Kristien Van Vaerenbergh om terreurzaken voor de correctionele rechtbank te brengen opnieuw geagendeerd in de Kamercommissie Grondwet. Daar werd het voor de zomer uitvoerig besproken en verschoven naar september ten einde een consensus te zoeken onder de partijen, het duurde dan toch nog tot november voor het op de agenda kwam.
Paars-groene meerderheid weigert stemming
De paars-groene meerderheid weigerde vandaag echter tot de voorziene stemming over te gaan en nam haar toevlucht tot vertragingsmanoeuvres. Van Vaerenbergh vindt dat een zeer spijtige zaak. “De federale procureur en vele slachtoffers waren nochtans zelf vragende partij voor een efficiënt correctioneel proces in plaats van een maandenlange confrontatie voor assisen met een grote kans op procedurefouten. De discussie werd binnen het parlement al in het voorjaar gestart. Het was nu de hoogste tijd om duidelijkheid te verschaffen om nog een impact te kunnen hebben op hét (terreur)proces van de eeuw”, zegt ze.
Kamerlid Koen Metsu las bij het begin van de zitting een brief voor van slachtoffervereniging V-Europa, die er op aandrong om vandaag tot een beslissing over te gaan. Tevergeefs, zo bleek een uur later.
Open VLD zwicht voor Franstalige partijen
De Nederlandstalige partijen binnen de meerderheid durfden hun eerder ingenomen standpunt als voorstander van het voorstel – Open VLD is zelfs mede-indiener – niet om te zetten in een effectieve goedkeuring. De Franstalige partijen, die traditioneel voor het behoud van assisen zijn, drukken dus hun mening door binnen de regeringscoalitie, niettegenstaande de uitdrukkelijke oproep van de slachtoffers.
Strubbelingen binnen de meerderheid
“Omwille van onenigheid binnen de paars-groene regering komt het terreurproces dus in het gedrang en wordt het ondergeschikt gemaakt aan de strubbelingen binnen de prille meerderheid”, aldus N-VA-fractievoorzitter Peter De Roover. De Roover toont zich verbaasd dat bij de samenstelling van de paars-groene regering blijkbaar niet eens een akkoord werd gevonden voor de manier waarop het proces van de eeuw succesrijk kan gevoerd worden. “Ik begrijp dergelijke vergetelheid in een regeerakkoord niet, blijkbaar waren de coalitiepartners het weer alleen eens dat ze het niet eens zijn”, besluit De Roover.
